Definicja magii językowej
Aby lepiej zrozumieć „mechanizm” działania tabu językowego oraz jego powiązanie z magią językową, należy najpierw podać definicję magii. Według Słownika terminologii językoznawczej, „magia językowa – działanie fikcyjne, którego narzędziem jest język. Wiąże się z identyfikowaniem w poczuciu mówiących wyrazów z rzeczami, do których się odnoszą, systemu języka z rzeczywistością. Dzięki tej identyfikacji w przekonaniu mówiących wyrazy lub zdania mogą być narzędziem naszego bezpośredniego oddziaływania na zjawiska rzeczywistości. Przejawem magii językowej są np. zaklęcia. Wyrazy posiadające w przekonaniu mówiących moc magiczną podlegają tabu, tj. ograniczeniu w użyciu do tych sytuacji, w których ich działanie jest pożądane. Z magią językową wiążą się też takie zjawiska, jak eufemizmy, a w dalszym zakresie w ogóle wartościowanie w języku”18. Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny również zawiera definicję magii: „wierzenia i praktyki oparte na przekonaniu o istnieniu irracjonalnych, nadnaturalnych sił i związków, które dają człowiekowi władzę nad ludźmi i rzeczami, nie opartą na prawach przyrody: także: rzekoma sztuka oddziaływania na istoty żywe i przedmioty za pomocą określonych technik i symbolicznych zabiegów oraz wywoływania w ten sposób skutków przeciwnych prawom natury. Redaktorzy słownika zwracają uwagę na aspekt językoznawczy tego pojęcia pisząc, iż magia językowa to ‘używanie wyrażeń językowych w przekonaniu, że za ich pomocą wpływa się na rzeczywistość, zmienia się ją”19.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.