Zakończenie
W pracy podjęte zostało zagadnienie tabu językowego. Szczegółowe omówienie tego problemu wymagało zgromadzenia szerokiej bibliografii. Przydatne okazały się tutaj słowniki i encyklopedie, które były niezbędne do objaśnienia pojęć związanych z tematem – magia językowa, tabu, tabu językowe, tabuizm, tabuizacja, tabuistyczny, tabuizować. Opracowania naukowe stanowią trzon rozważań, dostarczyły materiału z zakresu przyczyn występowania tabu, siły jego oddziaływania oraz rodzajów. Pozwoliły na lepsze zrozumienie samego pojęcia, a także mechanizmów jego działania w różnych kulturach. Rozważania językoznawcze okazały się również pomocne podczas omawiania powiązań tabu z magią językową. Opisana tu została moc sprawcza słowa, która choć dotyczy przesądów i zabobonów, jest silnie zakorzeniona w świadomości ludzi i duża grupa osób nadal w tę moc słowa wierzy. Rozdział zatytułowany Przyczyny występowania tabu językowego, zawiera szereg przykładów stosowania wyrażeń łagodzących, w celu uniknięcia tabu. Są to zwroty, które prawie każdy użytkownik języka stosuje na co dzień z różnych powodów. Dotyczą one zarówno życia intymnego, czynności fizjologicznych, jak i chorób, umierania, starości oraz wulgaryzmów. Istnieją też określenia, które wydają się nie mieć nic wspólnego z tabu językowym. Są to nazwy służące podniesieniu rangi jakiegoś zawodu lub zjawiska w celu przypodobania się odbiorcy. W rozdziale tym udało się zgromadzić interesujące przykłady, co pozwoliło na dokładne zrozumienie motywacji ludzi unikających podejmowania tematów objętych tabu.
Druga część pracy opiera się na własnej analizie. Łączliwość wyrazowa tabu w tekstach i tytułach to rozdział, w którym pogrupowane zostały w formie tabelarycznej leksemy łączące się z tabu. Materiał zaczerpnięto z tytułów opracowań, czasopism oraz artykułów, a także z Korpusu Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN dostępnego w wersji elektronicznej. Został tutaj uwzględniony podział na rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki, imiesłowy przymiotnikowe, orzeczenia złożone, zaimki oraz wyrażenia przyimkowe. W obrębie każdej z części mowy wyróżniono postpozycję i prepozycję. Pozwoliło to na dokładne sprawdzenie, z jakimi częściami mowy leksem tabu występuje najczęściej i w jakiej pozycji. Kolejny rozdział – Analiza tekstów o tabu – pozwolił spojrzeć na pojęcie z nieco innej strony. Analizie zostały poddane dwa teksty piosenek o tabu. Ciekawym okazał się fakt, że są one powiązane z tabu językowym i można je odnieść do wiedzy naukowej z zakresu tego tematu. Najszersze pole do analizy dała ankieta, której dotyczy czwarty rozdział pracy. Została przeprowadzona wśród uczniów i studentów i zawiera 29 pytań podzielonych na 2 części. Dobór pytań nie jest przypadkowy. Struktura ankiety była weryfikowana w trakcie dyskusji w gronie seminarzystów i pracowników naukowych i nawiązuje do teoretycznych rozważań zawartych w pracy28. Pozwala zauważyć, że dużo większą wiedzą na temat tabu dysponują studenci niż uczniowie. Odpowiedzi w obu grupach wiekowych były podobne, ale wśród uczniów zdarzały się odpowiedzi nielogiczne i niezgodne z definicją pojęcia tabu. Znalazło się również kilka zabawnych odpowiedzi, np. osoba, dla której tabu, to coś trendy; coś na topie, idąc dalej tym tropem podaje, że matura to temat tabu w szkole. Badanie ankiety dowiodło również, że wymieniane przez językoznawców tematy tabu nie zawsze są za takie uważane przez ankietowanych. Są oni świadomi występujących zakazów językowych, ale w większości ich nie przestrzegają lub stosują się do nich tylko w szczególnych sytuacjach.
Główny cel pracy został osiągnięty, wzięto pod uwagę ustalenia teoretyczne z tego zakresu, przeprowadzono też szereg własnych analiz w celu szczegółowego zbadania tematu. Przedstawione zagadnienie może stanowić przyczynek do dalszych, bardziej szczegółowych badań i studiów w zakresie tabu, nie tylko pod względem językoznawczym.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.